Marc de Montalembert

Αγαπητοί μας,

 κυρία Εmanuelaκαι κύριε Marc Rene de Montalembert,

 Με μεγάλη μας χαρά δεχθήκαμε την πρόσκλησή σας να παρευρεθούμε   μαζί με όλους σας, στο ετήσιο «άνοιγμα» του Ιδρύματός σας στη Ρόδο.

  Από την εποχή που ιδρύσατε με έδρα τη Ρόδο το πολιτιστικό αυτό Ίδρυμα με την επωνυμία Marcde  Montalembert,  ένα Ίδρυμα που κάθε χρόνο βραβεύει και δίνει υποτροφίες σε νέους καλλιτέχνες και επιστήμονες που με την εργασία τους προάγουν την αλληλοκατανόηση και εκτίμηση της πολιτιστικής κληρονομιάς που συνδέει τους λαούς της Μεσογειακής λεκάνης, ειδικά μεταξύ των νέων γενεών,  μεταφέρατε ένα πολύ σημαντικό μήνυμα στην κοινωνία της Ρόδου και δώσατε ένα λαμπρό παράδειγμα μεγάλης καλλιτεχνικής ευαισθησίας και κοινωνικής αλληλεγγύης!

  Η Ρόδος γνωρίζει το έργο σας  πολύ καλά, μολονότι  οι ενέργειές σας γίνονται με πολλή διακριτικότητα, σας θαυμάζει και σας θεωρεί στυλοβάτη πολιτισμού σε αυτόν τον τόπο!

  Η πρόταση που κάνατε πρόσφατα προς το Σύλλογο «Δωδεκανησιακή Μέλισσα»,  να επιχορηγήσετε φέτος τις υποτροφίες μας με ένα χρηματικό ποσό, μας συγκίνησε πολύ.

  Η πρόεδρος κυρία Λίνα Χαραλαμποπούλου και το ΔΣ της Δωδεκανησιακής Μέλισσας, σας εκφράζουν τις θερμές ευχαριστίες τους! Με πρώτη ευκαιρία όταν θα βρεθούν  στη Ρόδο, επιθυμούν να σας γνωρίσουν και από κοντά.

 Ευχαριστούμε πολύ  παράλληλα με εσάς   την κα Λη Μηναϊδη για το ρόλο που έπαιξε του ενδιάμεσου κρίκου μεταξύ του Ιδρύματός σας και της Δωδεκανησιακής Μέλισσας, της οποίας η ίδια υπήρξε σημαντικό στέλεχος στα πρώτα βήματα της ίδρυσης το 1986, του Παραρτήματος, που δραστηριοποιείται στη Ρόδο,  μέχρι σήμερα.

  Για όσους δεν γνωρίζουν, θα ήθελα να αναφερθώ στην ιστορία του Συλλόγου,  με πολύ λίγα λόγια.

  Η Δωδεκανησιακή Μέλισσα συμπλήρωσε φέτος τα 81^α γενέθλιά της.

 Ιδρύθηκε το 1931 στην Αθήνα περιλαμβάνοντας στους κόλπους της  κατ’ αρχήν κατ’ αποκλειστικότητα τις μορφωμένες δωδεκανήσιες  γυναίκες της Αθήνας και του Πειραιά . Ο σκοπός του Συλλόγου  κατά την ίδρυσή του ήταν πατριωτικός. Επεδίωκε με πολιτιστικές εκδηλώσεις να  διατηρήσει ζωντανή την ιδέα της Ένωσης της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα την περίοδο του μεσοπολέμου, μια περίοδο  ταραγμένη με  μεγάλες ανακατατάξεις που επηρέαζαν την ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή μας και εμπόδιζαν το όνειρο, να γίνει πραγματικότητα.

 Μετά τον πόλεμο και την Ενσωμάτωση με την Ελλάδα η «Δωδεκανησιακή Μέλισσα» ίδρυσε Πρεβαντόριο στην Κηφισιά σε οίκημα που είχε στο μεταξύ κτίσει, σε ιδιόκτητο οικόπεδο.

 Στο Πρεβαντόριο φιλοξενούσε το καλοκαίρι παιδιά από τη Δωδεκάνησο που ζούσαν στην Αττική σε κακές οικονομικές και υγειονομικές συνθήκες και κινδύνευαν από αδενοπάθεια, όπως πολλά παιδιά μετά τον πόλεμο, σε όλη την Ευρώπη.

Μετά τη δεκαετία του 1960,  θέσπισε τις υποτροφίες για αδύνατους οικονομικά δωδεκανήσιους φοιτητές που σπούδαζαν στα Πανεπιστήμια και τα Τεχνολογικά Ιδρύματα της χώρας.

 Οι υποτροφίες συνεχίζουν και μέχρι σήμερα και το ύψος τους ανέρχεται σε 1800 € το χρόνο επί τόσα χρόνια, όσα οι σπουδές που ακολουθούν οι υπότροφοι. 

  Το Παράρτημα της Ρόδου ιδρύθηκε πριν 26 χρόνια και η κοινωνία  γνωρίζει τις δικές του προσπάθειες  και  βοηθά  πολύ ενισχύοντας τις δικές του εκδηλώσεις που είναι συνήθως  λίγες μεν κάθε χρόνο αλλά μεγάλες  σε όγκο. Οι εκδηλώσεις μας  έχουν πάντα ένα και μοναδικό σκοπό: τη συγκέντρωση  χρημάτων  για τους 75 υποτρόφους μας που προέρχονται από όλα τα νησιά της Δωδεκανήσου. Η προσοχή μας τα τελευταία χρόνια είναι στραμμένη προς το παιδί για το οποίο δημιουργούμε διάφορα ψυχαγωγικά και πολιτιστικά δρώμενα.

  Η σκέψη που κάνατε σαν Ίδρυμα να επιχορηγήσετε τις υποτροφίες μας με χρηματικό ποσό ήταν εξ αρχής εξαιρετικά ευπρόσδεκτη, αλλά η υλοποίησή της  σήμερα, ημέρα του Αγίου Μάρκου, μια μέρα τόσο σημαντική για την οικογένειά σας που εδώ και πολλά χρόνια την μοιράζεστε με την κοινωνία της Ρόδου  κάνοντας το «ετήσιο άνοιγμα» του Ιδρύματος, υποδεχόμενοι τόσους  επισκέπτες, μας τιμά ακόμα περισσότερο.

 Η προσφορά σας  αξίζει  ένα μεγάλο έπαινο, ειδικά σήμερα που η οικονομική κρίση έχει προκαλέσει αύξηση  του αριθμού των αιτήσεων για βοήθεια και εδώ στη Ρόδο και στα υπόλοιπα νησιά της Δωδεκανήσου.

 Σας ευχόμαστε αγαπητοί μας κυρία και κύριε deMontalembert, να συνεχίσετε το έργο που αναλάβατε, μετατρέποντας σε κοινωνική δράση, όλο τον πλούτο των συναισθημάτων που έχετε μέσα σας και οι δύο.

Σας ευχαριστούμε  πολύ.

                                                                                                      Ρόδος, 25 Απριλίου 2012